Ik sloot deel 2 af met: “de hele dag ging de telefoon”.
Inderdaad !! Maar achter elk telefoontje zat natuurlijk wel een verhaaltje en aangezien ik behoorlijk nieuwsgierig ben van aard, was dat soms wel smullen, om het zo maar eens even uit te drukken.
Mag ik een paar voorbeelden geven ?
RB: Ja, met Brouwer …!!
Beller: Spreek ik met een van die trompettisten ?
RB: Jaha..!?
Beller: met Willempje van de Velde, ik heb
vroeger nog bij je in de klas gezeten, weet
je dat nog ??
RB: jaha..
Beller: Goh.. wat was jij een vervelend ventje.
RB: ***** __________________________________________________
RB: Brouwer …!!
Beller: Ja, mit die toeterraar …?
RB: Ja klopt,
Beller: Noen moejes goed luusteren miejong,
eerdaags bin ik vuufenvuuftig, kunn jul,n
dan speulen…? Wat kost dat geintje …??
RB: nou dan moet je rekenen op ….gulden, en
daar boven op komt nog belasting !
Beller: belasting ….???
Toet,toet,toet.
RB: *****
__________________________________________________
RB: Ja met Rende Brouwer ..!!
Beller: Met mevrouw Van Dungen, spreek ik met
een van die gezellige trompettisten van de
Veluwe?
RB: klopt ..!
Beller: Luister, wij hebben een zaak in Enschede
en nu bestaan we eerdaags 25 jaar en dan willen wij een groot feest geven, moet kunnen nietwaar!! Maar ja, dan moet je natuurlijk wel wat verzinnen !! Mijn man is helemaal gek van die Havenzangers en de Gebroeders Brouwer, ja, voor mij hoeft dat niet zo, Ik hou meer van Lee Towers, …je hebt trouwens best wel een gezellig stemmetje..! Kunnen we niet een avondje ergens wat gaan eten en dan gezellig wat babbelen over dat feestje ??
(Hoe dit verder is afgelopen weet ik echt niet meer, het is zeker 40 jaar geleden.)
ONZE EERSTE OPTREDENS
Eigenlijk kan ik daar heel kort over zijn: in een woord hopeloos, geen goede kleding, geen repertoire, geen enkele ervaring op het podium en ga zo maar door. Ik wordt er nu nog nerveus van als ik daar aan terug denk.
Gelukkig ging het in de serieuze muziek vanaf het begin een stuk beter, dat is natuurlijk wel voor de hand liggend, omdat we in die wereld opgegroeid en opgeleid zijn.
Onze eerste tv- opnamen waren wel weer heel enerverend en spannend, een enorme tv – studio – cameraploegen – fotograven – nogal wat mensen van die-verse platen maatschappijen – bekende artiesten en noem maar op.
Een klein detail is mij altijd bij gebleven, toen wij onze kleedkamer opzochten werden we voor het eerst geconfronteerd met onze opgedrongen artiesten naam, de Gebroeders Brouwer, het had toch wel wat…., de ergernis was al duidelijk minder.
HET BESTE INTERVIEW
Niet lang daarna werden wij gebeld door het, Utrechts Nieuwsblad, ene meneer Bakker wilde een interview met ‘de Gebroeders Brouwer’.
Ik woonde toen nog in Enschede en stelde hem voor om naar Hierden te komen.
Deze meneer Bakker arriveerde bij ons op de Boerderij en keek een beetje rond om vervolgens te vragen “hoeveel tijd hebben jullie??”
En gelijk heel gedecideerd! “Ik ga even een fotograaf bellen.”
Het was heel interessant om te zien hoe deze mannen met hun vak omgingen. Ze hadden ineens een oude boerderij ter beschikking met letterdoeken – kabinet – wandtegels en een oud harmonium waar onze Pa psalmen op speelde, de rollen waren om gedraaid het ging niet meer om de hit makende trompettisten, maar om de boerderij, de oude bisschop, waar we vroeger waren grootgebracht, dit fantastische interview van meneer Bakker heeft destijds in heel veel dagbladen gestaan in Nederland en het Vlaamse gebied van onze zuiderburen.
BIJZONDERE OPTREDENS
Wij speelden zoals gezegd lichte muziek en religieuze-klassieke muziek, dat kan eigenaardige momenten opleveren, bijvoorbeeld: wij moesten op een zaterdag avond in Enschede een klassiek concert met Klaas Jan Mulder spelen (rechtstreeks met ons afgesproken in de grote kerk op de markt) en daarna nog een optreden lichte muziek via een theaterbureau elders in de stad.
Na het concert snel naar de auto en op naar de volgende,
“Henk..!! zie je dat grote bord daar aan de overkant … jaha??” Niet te geloven.., “nou ja, we zien wel” zou Klaas Jan Mulder gezegd hebben.
*******
vannacht om 1 uur
spelen hier
De Gebroeders Brouwer
******
In een nachtclub achtige sfeer stonden wij tijdens ons tweede optreden te bedenken, dat dit eigenlijk niet kon, ook qua trompetspelen is het veel te ver uit elkaar terwijl het zo dichtbij was. Na deze misser werden onze optredens in het vervolg beter afgewogen.
CONCERT VAASSEN
Tijdens een concert in Vaassen hoorden wij tijdens ons 2e wijsje ineens een enorm gestommel….., recht voor onze neus kreeg een man een epilepsie aanval… de arme man kronkelde zich totaal vast onder de kerkbank en kreeg het echt benauwd, we snelden op hem af en trokken hem weer onder de banken vandaan. Daarna droegen we de man van voor in de kerk naar achteren om vervolgens ons wijsje af te maken, het spontane applaus wat we na dat bijzondere optreden kregen hebben we nadien nooit meer gehad.
NOG EEN VOORBEELD ERGENS OET TWENTE
In het oosten van Nederland zijn de mensen behoorlijk gecharmeerd van blaasmuziek, oké, er belt mij een man oet twente:
Beller: Brouwer bin jie die trompet blaezer?
RB: Klopt
Beller: Machtig ki’ll wat kunt ie blaezen op dat iezer. (op zich natuurlijk al prachtig)
Beller: Moeie luustern: mun breur wurdt vuuftig en die is helemael gek van juuln, kunnt ie die awend dan blaezen ..??
Tuurlijk !! Da’s mooi, mer noen hed ik wel een aparte vraege..??, ut is natuurlijk een verassing…oké, noen wil ik een grote deuze maken mit wieln der onder en dan rie-en we je zo naer binnn toe mit juuln derin, noen en dan stappen juln oet !! en dan speulen ,, IL SILENZIO,, dan geet ie gegarandeert pruuln (huilen), dat week zeker, wat vien je er van ?
RB: Heel goed idee, maar dat moet ik wel even met mijn broer overleggen, een technische opmerking , je moet wel een hele grote doos hebben want we zijn bepaald geen kleine jongens
Beller: Helemoal geen punt
RB: Je hoort nog van ons
Op de bewuste avond werden wij opgewacht door de zenuwachtige bedenker van het geheel, snel achterom naar een afgelegen kamer en ja hoor..!
Een gigantisch doos…, wat een waanzinnig idee, eerst wilde de bedenker oefenen met ons erin om te zien of het geheel wel kon rijden ( hij had onze omvang onderschat )
Omkleden, de doos in en naar binnen met die handel …!
Natuurlijk ontstond er een enorme hilariteit toen die kolossale verrassingsdoos naar binnen werd geduwd .
Onze bedenker vroeg aan zijn broer: ” Willem ..?? hij jie een idee wat hier inzit…??” “Nee” zei Willem ….”deuren los” bulderde onze bedenker…..
Wij er uit en gelijk ”Il Silenzio” er overheen
DE MAN WAS TOTAAL OVERDONDERD, hij moest inderdaad pruuln.
DE RECHTBANK
Wij reden natuurlijk heel wat kilometers per jaar en dan loop je uiteraard wel eens tegen een overtreding aan, zo ook mijn broer Henk, die stond echt op scherp. Wij hadden die avond twee optredens een in Groningen en daarna in Apeldoorn, ik reed van Groningen naar Apeldoorn, ter hoogte van Epe passeren wij een kleine auto die nogal langzaam reed, voorbij de auto begint hij te knipperen met zijn lichten en vervolgens gaat hij ons achtervolgen -wat krijgen we nou !!- nog een beetje gas erbij en de achtervolging staakte.
Zes weken later kreeg Henk een brief van de rechtbank dat hij voor moest komen in verband met een snelheidsovertreding, dat was niet best natuurlijk. We spraken af dat we er met z’n tweetjes heen zouden gaan en Rende zou natuurlijk vertellen dat hij reed.
Tijdens de zitting vroeg de rechter of de heer Brouwer aanwezig was ??
“ … ja hier !! “
Een beetje vrijpostig en daar houden rechters niet zo van.
Er staat nog een oude boerenman op en die zegt ook
“…ja hier !! ”
De rechtspreker vroeg, licht ge-irriteert,
“Bent u jan Brouwer?”
“Klopt” zei het boertje,
“Gaat u dan maar even zitten” en richting mij “dan komen we zo bij U”.
De Rechter: “Zo meneer Brouwer u bent met de fiets door het rode licht gereden en u bent het niet eens met de bekeuring van twaalf gulden?”
“Ik bin’t er wel met eens edelachtbare,”
“nou wat is het probleem dan,” toch wel weer die irritatie?
“ … ik kan ut niet betalen edelachtbare…,
“Nou we zullen niet al te moeilijk doen en maken er 8 gulden van en dan gaan we nu naar de volgende Brouwer vind u dat goed…….??
“Dat kan ik oek niet betalen edelachtbare”
Het wordt de rechter toch wel een beetje te gortig en hij mompelt al wuivend dat het hier geen kippenmarkt is en dat de man mag gaan. (dat Boertje kwam goed weg)
“Volgende Brouwer, zo u bent dus de heer Hendrik Brouwer ?
“Nee!! Ik ben Rende Brouwer ik wil u even uitle…..,
“U gaat hier helemaal niets uitleggen, u gaat weer zitten, ik bepaal hier de gang van zaken!!”
“Is hier dan nog een Brouwer In de zaal?” De Rechter was nu toch behoorlijk boos??
“ ….Ja hier !!”
“Oké”, de Rechter bracht zijn gemoedsrust weer wat op orde en begon met zijn gebruikelijke vragen, naam klopt, geboortedatum klopt,
“Zo heer Brouwer…, u heeft al diverse snelheidsovertredingen gemaakt en nu staat u er al weer! Dit gaat u echt uw rijbewijs kosten en vervolgens kortaf, wat heeft u hier op te zeggen…?”
“Ik heb niet gereden edelachtbare…”
“En wie dan wel ?” vroeg de Rechter snel en daar was die irritatie weer.
“Edelachtbare mijn broer heeft gereden en die is speciaal meegekomen om het aan U uit te leggen.”
De Rechter gaat onmiddellijk in conclaaf met zijn collega en na een paar minuten zichtbaar geklungel richt hij zich tot Rende en spreekt, echt wel met een forse onder toon,
“U gaat hier zo de eed afleggen dat u gereden heeft en daarna kunt u gaan.”
Het dossier werd geseponeerd de fietsende Brouwer en de ‘Gebroeders’ hadden geluk. (De rechter had zijn dag niet, wat dus ook in hun vak voorkomt)
Om nog even op die ‘meneer van den Berg’ journalist van de Stentor terug te komen, met dit verhaal wordt misschien bewezen dat trompet spelen geen kwestie is, “van twee walletjes eten”, daarvoor vonden wij het gewoon een te moeilijk instrument.